In Meijendel kom je s ´avonds in de uren vóór zonsondergang makkelijk de reeën tegen. Niet alleen op de officiële, rood gemarkeerde reeënroute, maar op veel andere plekken in de vallei en op de Waalsdorpervlakte.
Het is een bijzondere ervaring om in de stilte van het bos een ree tegenkomen. Een plotselinge ontmoeting, een vaak onverwachte verrassing. Je ziet snelle bewegingen achter de bomen, of juist grote ogen achter een tak.
In de lente zijn de reeën het best te zien, omdat er nog weinig bladeren zijn. Toch vallen ze vaak niet op, de grijze winterkleur past perfecte bij het grijze winterbos.
Een ontmoeting met een ree in het bos is een bijzondere ervaring. Met grote, glanzende ogen keek dit mooie dier recht in mijn ogen. Schuw en tegelijkertijd nieuwsgierig, lijkt het dier te balanceren tussen angst en nieuwsgierigheid.
We worden bij een dergelijke directe en adembenemende ontmoeting herinnert aan de kwetsbaarheid van alles dat leeft. Op dat moment kun je getroffen worden door een gevoel van ontzag. De onverwachte schoonheid en intense aanwezigheid is een wonder van de natuurlijke wereld. Je voelt je misschien onbeduidend in vergelijking met dit schepsel dat zo perfect lijkt aangepast aan zijn omgeving, maar voelt je ook met dit dier verbonden.
De ontmoeting met het ree laat mij nu helemaal aanwezig zijn in het moment – rustig, beschouwend en dankbaar.
De vreugde die voortkomt uit de ontmoeting met een ree, dat vaak lang stil staat en je roerloos aankijkt, is een mix van waardering voor de schoonheid van het ree, ontzag voor zijn aanwezigheid en respect voor zijn rol in het ecosysteem. Een geluksmoment, een onverwacht geschenk.
Het observeren van een ree in zijn natuurlijke omgeving biedt een moment van rust en een meditatieve verbinding met de wildernis.